اکثر مصرف کننده های زیتون فقط از یک نوع زیتون استفاده می‌کنند، و طعم یک نوع زیتون را چشیده اند، شکل یک نوع زیتون را دیده اند. شما چطور؟ شما هم جز همین دسته از افراد هستین؟
با انواع گونه‌های زیتون چه مقدار آشنایی دارید؟
ما در متن زیر انواع زیتون و چگونگی روش‌های پرورش زیتون را برای شما به اختصار شرح می‌دهیم.
پس از مطالعه‌ی محتوای این مقاله شما نسبت به تهیه‌ی نمونه‌های دیگر زیتون حتما اقدام خواهید کرد.
میوه زیتون یک میوه آلویی است که از زمان‌های قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته و یک غذای کمیاب در نظر گرفته می‌شده است.
زیتون به دو گونه‌ی زیتون سیاه و زیتون سبز تقسیم می‌شود و تفاوت آنها در نوع رسیدن گیاه است.
پس چیدن میوه زیتون به دلیل تلخ بودن نمی‌توان آن را به صورت مستقیما مصرف کرد، بلکه باید آنها را درآب و نمک و روغن یا آب قلیا پرودره شوند تا قابل خوردن شوند.
زیتون خشک شده!!
در بعضی مناطق این گیاه را خشک می‌کنند و از خشک شده آن به عنوان دارو استفاده می‌کنند
زیتون‌های سیاه قبل از برداشت روی درخت کاملا رسیده اند و طعم آنها نسبت به زیتون سبز متفاوت است.
اما ۱۵ گونه زیتون کدامند؟
زیتون هالیکدیکی: گونهای سنتی یونان هستند زود برداشت می‌شوند ، شکل آنها بیضی و تخم مرغی شکل است، طعم آنها تند، بافتی آبدار و گوشتی، نحوه پرورش در آب شور می‌باشد.
زیتون‌های مانزانیلا: زیتون‌های مشهور اسپانیا می‌باشند، مزه آنها تند و شور، در آب نمک و آب قلیا پرورده می‌شوند، گونه‌های آنها حفره دار و غیر حفره دار است.
زیتون‌های سیسیلی: گونهای ایتالیایی می‌باشد اندازه آنها متوسط، شور مزه، شکل آنها بیضی، نوع پرورش در آب نمک و اسید لاکتیک، کالری کمی دارند.
زیتون‌های پیچولین: این‌گونه زیتون‌های مشهور فرانسه هستند و اکثرا برای کوکتل استفاده می‌شود، حتی به عنوان زیتون کوکتل شناخته می‌شوند، اندازه آنها متوسط، دارای طعمی شیرین.
زیتون‌های اسپانیایی: این گونه در کل دنیا خیلی طرف‌دار دارد، فرآیند تخمیر طولانی دارند، تخمیر آنها در آب نمک و محلول اسید صورتمی‌گیرد و طعم آن نمکی می‌باشد.
زیتون مسیسیون: این نوع در کالیفرنیا یافت می‌شود، اندازه آنها کوچک و برای مصرف غذا خوری استفاده می‌شود.
زیتون‌های کالاماتا: این نوع گونه‌های سنتی یونان هستند، طعم آنها چرب، دارای رنگی تیره، با دست چیده می‌شوند، بادامی شکل هستند، و رنگ بنفش تیره دارند، روش نگه‌داری در روغن زیتون و سرکه.
زیتون‌های ماورولیا: گونه‌های یونانی هستند، سیاه رنگ، قبل از رسیدن بیش از حد برداشت می‌شوند، در آب و هوای مرطوب رشد می‌کنند.
زیتون‌های پوننتین: زیتون‌های ایتالیا هستند، سیاه رنگ، اندازه آنها کوچک، در سرکه نگه‌داری می‌شوند، طعمی ترد و ترش، گوشته‌ی سفتی دارند و با آب نمک و روغن پرورده می‌شوند.
زیتون‌های نیکوئیز: گونه‌های فرانسوی می‌باشند گوشته‌ی آنها سفت و آبدار و چرب، اندازه آنها کوچک، هم از روغن آنها استفاده می‌شود و هم‌برای مصارف خوراکی.
زیتون‌های لیگوریا: زیتون‌های ایتالیایی می‌باشد، هنگامی برداشت می‌شود که از رنگ سبز به رنگ سیاه تغییر رنگ پیدا کنند، اندازه آنها کوچک، با آب و نمک و روغن پرورده می‌شوند، و اکثرا در برگ بو و رز ماری نگه‌داری می‌شوند تا طعم دار شوند، دارای طعمی تند می‌باشد.
زیتون‌های گائتا: این اشتها آوران محبوب ایتالیا می‌باشد، طعم آنها طبیعی، رنگ آنها بنفش تیره و کوچک می‌باشد، در فرآیند پرورش آنها نمک و روغن نقش دارند، به‌صورت پرورده یا در خوراک ماهی و سالاد استفاده می‌شوند.
زیتون‌های جملیک: این گونه‌های محبوب ترکیه هستند، اندازه آنها متوسط، دارای روغن زیادی هستند، از این نوع هم برای مصرف خانگی و هم‌از روغن استفاده می‌شود.
زیتون‌های گوگانو: گونه‌های ایتالیایی می‌باشند، اما در واقع سوییسی هستند. اندازه آنها متوسط، رنگ سیاه قهوه‌ای دارند، طعمی شور، با آب نمک و گیاهان پرورده می‌شوند.
زیتون‌های آلفونسو: زیتون‌های محبوبی هستند که در شیلی یافت می‌شوند، رنگ آنها از قرمز خاکستری به بنفش متغییر است، طعم آنها میوه‌ای و گوشتی می‌باشد، دارای شکلی بیضی، در سرکه‌ی قرمز پرورده می‌شوند، اضافه کردن روغن این به غذاهای دریایی، گوشتی و پیتزا طعم بی‌نظیر می‌دهد.
